แคนา

ชื่อวิทยาศาสตร์ : BIGNONIACEAE

ชื่อพื้นเมือง : แคเก็ตถวา แคขาว แคเน แคป่า แคฝอย แคพูฮ่อ แคยอดดำ แคยาย แคอาว

รายละเอียด

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ไม้ต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูง ๑๐-๒๐ เมตร ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มทึบรูปไข่ ลำต้นเปลาตรง มักแตกกิ่งต่ำ เปลือกสีน้ำตาลอมเทา เรียบหรือแตกเป็นสะเก็ดเล็กๆ ใบ ใบประกอบแบบขนนก ปลายคี่ ช่อใบเรียงตรงข้ามเป็นคู่ใบย่อย ๕-๗ คู่ ใบรูปรีหรือรูปรีแกมรูปไข่ กว้าง ๓-๕ ซม. ยาว ๕-๑๐ ซม. ยอดอ่อนมีสีน้ำตาลแดง ปลายใบแหลมถึงยาว โคนใบเบี้ยวหรือเบี้ยว ผิวใบด้านล่าง มีตุ่มหูดรูปรี ขอบใบจักช่วงปลายใบ เส้นแขนงใบข้างละ ๕-๗ เส้น ก้านใบย่อยยาว ๐.๕-๓ มม. ดอก สีขาว มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อ แบบช่อกระจะสั้นตามปลายกิ่งยาว ๒-๓ ซม. มี ๓-๗ ดอกกลีบเลี้ยง โคนเชื่อมติดกันเป็นรูปหลอดและปลายแยกเป็นเป็นรูปกาบรองดอก กลีบดอกโคนเชื่อมติดกันรูปแจกันปลายแยก ๕ แฉก ย่นเป็นริ้ว ดอกบานกลางคืน ดอกบานเต็มที่กว้าง ๖-๘ ซม. ผล เป็นฝักแห้งแตกแบน ทรงขอบขนานกว้าง ๑.๒-๒ ซม. ยาวถึง ๑ เมตร ผิวเรียบหนา และแข็ง ฝักบิดไปมา เมล็ดบางมีปีก มีเมล็ดจำนวนมาก

ประโยชน์

เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง ดอกและยอดรับประทานได้