หวายลิง Flagellaria indica L

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Flagellariaceae

ชื่อพื้นเมือง : หวายลิง

รายละเอียด

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

เป็นไม้เลื้อย พบตามพื้นที่ป่าชายเลนที่เป็นดินเลนแข็ง มีระดับน้ำท่วมถึงเป็นครั้งคราว และพบมากบนจอมแม่หอบ ลำต้น แข็งคล้ายหวาย เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.3-0.8 ซม. แตกกิ่งยาว 3-5 ม. หรืออาจยาวได้ถึง 10 ม. เปลือกต้นมีสีเขียว แต่เมื่อแก่ลำต้นจะเปลี่ยนเป็นสีเทา ใบ เรียวยาว รูปใบหอก ยาวประมาณ 7.5-20 ซม. ปลายใบม้วนงอ ทำหน้าที่เกาะไม้อื่น เพื่อพยุงลำต้นให้เลื้อยทอดสูงขึ้น โคนใบกว้าง มีกาบใบหุ้มรอบลำต้น เรียงเวียนซ้อนทับกันเป็นระยะ คล้ายกาบหวาย ไม่มีหนาม ดอก มีขนาดเล็ก สีขาวอมเหลือง ดอกเป็นช่อ แต่ละช่อมีดอกจำนวนมาก ดอกมีกลิ่นหอม ผล กลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5 เซนติเมตร อยู่บริเวณปลายยอด ปลายผลมีติ่งแหลม ผิวเรียบเป็นมัน ผลอ่อนสีเขียว และจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง และสีชมพูอมแดงเมื่อแก่จัด 1 ผลมี 1 เมล็ด

ประโยชน์

การใช้ประโยชน์ ลำต้นเหนียว ใช้ทำเชือก และทำเครื่องจักรสาน การใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพร ต้น ต้มน้ำกินในโรคเกี่ยวกับ ทางเดินปัสสาวะ ใช้ขับปัสสาวะ หัว ผสมในน้ำให้เด็กอาบแก้พยาธิ (อาบอย่างน้อย 1 เดือน) หัวและราก ต้มน้ำดื่มแก้ไข้ดีซ่านได้ ผล ใช้เป็นยาเบื่อสุนัขได้ เมล็ด มีพิษ